Çocukluğunuz kaç oktav, düşündünüz mü hiç? Çocuk halinize iniş yapabilmeniz için bu bilgiyi edinmeniz şart. Size bir formül; her oktav, notalar -anılar- arasındaki kayganlığı sağlayan birim gözyaşı (Transitional Object) üzerinden hesaplanır... Bu arada, umarım hata yaparsınız.
Üzerinde yaşadığınızı sandığınız dünya canınıza tak ettiğinde ve öyle ya da böyle çocukluğunuza iniş izni istediğinizde, kulenin size verdiği hız ve irtifa emrine aldırmaksızın harekete geçiniz. Utanç duvarına paralel olarak dizilmiş en dirimsel çocukluğunuzdan en ölgün olanına doğru kaybettiğiniz irtifa, tam da anılarınıza çakıldığınız anda mutlu bir son sunacaktır size.
Güncelleştirmek gerekirse, birkaç gün önce düşürülen A320'nin yardımcı pilotu Andreas Lubitz, hem teorik ve hem de pratik anlamda böylesi bir yaklaşma-iniş prosedürünü başarıyla gerçekleştirerek 150 kişiyle aynı anda paylaştığı bedenini Do'dan başlayarak Sol notasına kadar gerileyen beş basamaklı çocukluğu üzerine indirebilmeyi başarmıştır.
Paylaştığım üst-iki fotoğraf, yazık ki Lubitz kadar başarılı olamayan (alt fotoğraf) ve tam da bu yüzden cinsiyetsiz çocukluğumun Bursa Yenişehir Havaalanı'na (LTBR) 1981 yılında yaptığı başarısız yaklaşma (Standard Instrument Arrival Routes) ve iniş prosedürünü göstermekte.
5800' yükseklikte ve anılarını en diri haliyle hissettiğim 'çocuk' halimden -ki DO notasına karşılık geliyor- 763' yükseklikte ve anıları henüz kaynamamış bir 'proto-özne' olan varoluşuma -ki LA notasına karşılık geliyor- gerçekleştirdiğim bu başarısız iniş, ne yazık ki şu an sizinle yazışabiliyor, konuşabiliyor ve kısacası yaşıyor olmamın en tatsız nedeni.
'Ne Diyor Yahu Bu Adam' Diyenler İçin Gerçeklik Özel Sayısı: Her iniş, çocukluğa olan gerilemedir. Başarılı iniş, ölümdür; 'gerileme'nin hakikati aşan 'gerçek' düzeyidir. Başarısız iniş ise yaşamdır; 'gerileme'nin kendini aşamayarak tek tip bir 'sembolik' düzeyde asılı kalan ölümlü enkazıdır.
Sonuç: Bay Lubitz, uçağı yere çakarak 'gerçek' düzeyinde başarılı bir regresyon icra etti. Bense uçağı, korkaklığımdan olacak, Yenişehir Havalimanı'nın pistiyle buluşturarak 'sembolik' düzeyde, hayli nesnel bir regresyon gerçekleştirdim. Ve bir sonraki inişime dek Gerçek'e meydan okuyan fantezilerin dünyasına, 1981 yılından başlayarak +40 yıl hapsolma cezası aldım; hem de Lubitz'den farklı olarak yalnızca tek bir bedene sıkışarak, tek bir sözcük üzerinden var olarak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder