25 Şubat 2014 Salı

Gomeda - Kamera Arkası



Sahnede anlatmaya çalıştığım öykünün basit bir öykü olmak dışında hiçbir iddiasının olmayışıyla kamera arkasında yaşadığım gerçekliğin kendi hakikatine rağmen bir 'gerçeklik sürçmesi' olması arasındaki uzlaşmaz kopukluğu aşabilmek pek mümkün görünmüyor. Böylesi bir kaçınılmaz kopukluğun sonucu olarak filmdeki 'tip', kendisi için rüyayla eşdeğer bir paralel evrenin oyuncuları tarafından başarısız bir intihara sürükleniyor. Öyle ki intihar kararının sözde mutlaklığı, gerçeklik evreninin orantısız gücüyle organize bir kaderin oyununu olmaktan kurtaramıyor kendini.

Film çekmek, halihazırda yazılı bir travmayı ite kaka evcilleştirerek onu zoraki bir ölümsüzlüğe mahkum etmekten daha fazlası değil. Kimsenin kendi intiharını dahi tasarlayamadığı ve iradenin yokluğunda kendini karikatürleştiren 'eylem'in ancak ötekinin 'artı eylemiyle' meşru kılındığı bu sinemasal evrenden çokça sıkıldığımı ve utandığımı söylemeliyim.

24 Şubat 2014 Pazartesi

22 Şubat 2014 Cumartesi

2009 Nisan - 2009 Ekim Arası Yaşadıklarıma...


Ses ve Metin: Tan Tolga Demirci

5 Şubat 2014 Çarşamba

Miller ve Tactile Deney


Deney No - 165
Deney Adı - Tactile Art
Denek Adı - Jacques-Alain Miller

Renk: Lodos.
Koku: Kasığa atılmış dikiş izi.
Dokunsal: Kalabalık bir alışveriş merkezinde yanındaki kadının elini bırakarak ortadan kaybolmak.
İşitsel: Apartman boşluğuna sıkışmış martı.
Tat: Boy aynası.

2 Şubat 2014 Pazar

Mezar Günlükleri XIV - Gérard de Nerval


İntiharların en güzeli, Nerval'e... 

The first moments of sleep are an image of death; a hazy torpor grips our thoughts and it becomes impossible for us to determine the exact instant when the "I," under another form, continues the task.

Gérard De Nerval