Bir Rönesans Figürü Olarak Kızıl Yıldız

15. Yüzyıl Rönesans resminde öne çıkan dinsel figürlerin beden gerilimini takdire şayan bir fotografik kompozisyonla yeniden üreten bu reklam afişi, petrole karşı ülkece duyulan yapısal açlıktan ya da oral libidonun kendi anlamını katederek dişil-manik bir hezeyana nasıl sebebiyet verdiğinden çok daha fazlasını söylüyor elbette. Öyleyse elimden geldiğince fotoğraftaki yarı mitolojik karakterleri tanıtmaya çalışayım: 

Soldan Sağa: 

Miss. Pumper. Rönesans adıyla, Saint Catherine of Alexandria: Ofisin libido ekonomisinden sorumlu 'ölçülü narsisistik' anne modeli. Petrol rezervlerinin tamamını elinde bulunduran ve dürtünün kaynağı ile hedefi arasındaki dinamik ilişkileri düzenleyerek geriye kalan artı değeri nasıl paylaştıracağına tek başına karar veren Mother Superior. Pompanın ağırlığından olacak, Miss. Pumper'ın hafifçe eğilmiş beden gerilimi, anatominin bir 'kader' değil ve fakat 'karar' meselesi olduğunu cinsiyetler arası bir duruşla gözler önüne seriyor. 

Junior The Lonely. Rönesans adıyla, Giovanni de' Medici: Ana kraliçeyi besleyen pompa hortumu iki bacağının arasından geçse de henüz cinsiyeti ile ilgili farkındalık boyutuna geçememiş geç-oedipal petrol işçisi. Çocuğun yalnızlığına vurgu yapan en temel gösterge, bir göbek kordonundan daha fazlası olmayan pompa hortumunun kendisi dışında neredeyse tüm dişi figürleri metaforik düzeyde besliyor olması. Onun sonraki yaşlarında hem ahlaki ve hem de bedensel bir mazoşizme itecek olan bu yalnızlığını taçlandıran bir gösterge daha var; o da ofisin tematik renkleriyle hayli uyumlu bacaklarındaki bronzluk... Meraklısı için söz konusu bronzluğun 'A Child Is Being Pinched' adlı Post-Freudian romandan uyarlama olduğunu söyleyelim. 

Miss. Envy. Rönesans adıyla, Eleonora Di Toledo: Ofis cumhuriyetinin baskın renklerine uyumsuz kostüm biçimiyle işgalci bir 'kontrast özne' olduğunun altını çizen aksak bukalemun. Asitle temas ederek kırmızıya dönük bir sloganist-bedensel aksiyon çizgisinde olan diğer grup üyelerinin tersine bazla temas ederek maviye dönük bir haset patolojisini vurgulayan bu figür, 'ana gösteren' olan pompaya ikame ettiği parmağı yardımıyla adeta bir beslenme simülasyonu yaşamakta. Ana kraliçenin ilkeli haz duyumuna karşı bir tepki olarak yaşıyor olduğu yansıtmalı-özdeşleşmeci süreç, onu grup içerisinde bir tehdide dönüştürse dahi turnusol kağıtlarının farklı yüzlerini anlayışla karşılayan ofis ideolojisine boyun eğmekte bulmuş sanki huzuru.

Miss. Lustprinzip. Rönesans adıyla, Claudia Quinta: Ofisin haz ilkesini yöneterek kişi başına düşen gayrisafi libidinal hasılaya referans olan oral-sadistik ana kraliçe. Petrolün litre fiyatında uygulanan kararlılığa bağlı olarak ofis iktisadındaki dengelerin yıl içinde korunabilmesi, Miss. Lustprinzip'in ısırma ve emme pratikleri arasındaki ihtiyaç-arzu geriliminin emek siyasetine uygun bir biçimde çözülmesiyle, çözümlenmesiyle sağlanıyor çoğu zaman. Analitik ciddiyetin dışına çıksam da onun sürekli kalkan, kalkınan eteklerinin ziline basıp kaçan o malum çocuk olduğumu saklamayacağım sizden.

Miss. Loader. Rönesans adıyla Bianca Maria Sforza: Sınırlı petrol kaynağının, haz ilkesini yöneten aygıtlar bütününe seyyar olarak taşınmasından sorumlu Gradiva; İşçi Partisi'nin amblemindeki yıldız figürü korunsa da kırmızı-beyaz renklerinin yer değiştirmesi (Displacement) yoluyla ideolojik ve oneiric kaymayı temsil eden güdük varili (P-etit O-bjet) ve içinde saklı cevheri (Acunsal Olmayan Yaşam Enerjisi) taşımakla görevli Trickster arketipi... Miss. Loader'ın, Josip Tito'dan bütünüyle bağımsız bir cinsel devrime gönderme yapan kızıl yıldız kokulu babetleri iki gecedir rüyalarıma girse de detayları paylaşmayacağım izninizle.