Tunç Okan, içinde 'Cumartesi' geçen en iyi filmi çektiğinde dokuzuncu yaşımı yeni yeni kutluyordum. Filmi Yeşil Yuva Apartmanı - B Blok, 6 numaralı dairede yaşayan Fransız asıllı bir Türk kızının evinde ilk kez izlediğimde ise ergenlik dönemini henüz geride bırakmıştım. Kızın adı, 'Mireille Pınar' idi ve portakal rengi ev terliklerinin üzerinde simli harflerle 'Dieu est ici' yazıyordu. Filmi izlediğim dakikalar boyunca terliğin, kızın ayağından hangi sahnede düşeceği ile ilgili tahminlerde bulunmuş ancak beklediğim sonuca bir türlü ulaşamamıştım. O günden sonra filmin tamamını yalnızca bir kez (1994) görebildim. Ve bir de az önce...
Bugün Cumartesi! Öyleyse sizleri, içinde 'Türk' geçmeyen bu en avant-garde Türk filmi ve Pınar'ın düşmek bilmeyen inatçı terlikleri adına 80 dakikalık saygı duruşuna davet ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder