Uzak bir sahil kasabası düşüncesinin, içinde arzunun kendisini belli belirsiz hissettirdiği var oluş vurgusundaki düzensizliğe karşı bir savunma refleksi olduğu şu anda, yalnız başına yolculuk ediyor olmanın anlamını yaşıyorum. Kimseye ait olmayan bir arabanın içinde, sonsuzluğu yok etmekle onu tarihime bir damga olarak vurup sınırlamak arasında bir kararsızlık içindeyim. Yol arkadaşı istiyor muyum? Kendimi farklı zamanlara bölerek çoğaltmak ve böylelikle yalnızlık duygumu güçlendirmek yerine, sürekli aynı zamana, yani arzu ettiğim bir şeyi bulduğum anda onu çoktan yitirmiş olma anına çakılarak kendimi sabitliyorum.
Bu 'kendini sabitleme'de size eşlik eden bir tını var mıdır ya da bu 'kendini sabitleme'nin bir tınısı var mıdır?
YanıtlaSilBir kadının İspanyol paçalarını birbirine sürterek ateş yakmaya çalışması... Tını.
YanıtlaSilKanıksıyorum kendimi.
YanıtlaSil