30 Mart 2010 Salı

Kendilik


Farkındalık sınırının aşılması, sıkıca tutulan ‘anlam’ bilgisini elden kaçırır ve gündelik gerçek, kendi üzerine yansıyan ‘mizansen’ duygusunu, tek kişilik ancak sonsuz bir hava boşluğuna dönüştürür. Aniden bastıran bir fantezinin, kesinlikle kutsal olmayan o boşluğu doldurma çabası olduğunu söylerseniz, yaşadığım şeyin bir dolgu malzemesi değil, aslında tam da o boşluğun kendisi olduğunu söylerim size.

4 yorum:

  1. andré, günlerdir gelip bakıyorum bu kareye. ne kadar da tozlu...

    YanıtlaSil
  2. Söz konusu 'kendilik' olduğunda, bu temizlenmiş hali aglea...

    YanıtlaSil
  3. uçan balonu hatırlattı bana.
    onu çevreleyen şeyle şekillenen boşluk, patlamaya hazır neşe..

    http://www.youtube.com/watch?v=Fa4pb9AQmJU
    güzel şarkıdır ve de
    mariaa

    YanıtlaSil
  4. Lunaparkta, orgon enerjisiyle şişirilmiş balonlara ateş ederek onları vurmaya çalışan ve başarısız oldukları taktirde terk edilmiş oyuncaklar kazanan insanlar çekilmeli filme...

    YanıtlaSil