Devrik ve uzun cümleler kuruyorum,fazlaca bakıyorum,bakma edimi bir tür ibadet gibi,hiçbir zaman yakalayamadığım mutlak hakikate ulaşmak için çaba ve yine bakmak sayesinde varoluşla hakikat arasında muallakta kalmanın farkındalığı…lütfen bağışla gördüklerimle hissettiklerim arasında kaybolanları kelimelerle ifade ederken harfin zorlayıcılığıyla seni huzursuz ettiğim için. Filmin daha ilk saniyelerinde ‘’içerinin totemcilği ‘’ile özsel değişmezin peşinde hayali değişkeyi gerçekleştirdiğimi fark ettim.Oyuncalara ait olmayan ve o saniyelerde orda olan gölge ipince ve başka bir şeye indirgenmesi imkansız,hiçbir nesneye de ait olmayan bakışların dar koridoruna sıkışmış olarak izleyiciye bakıyor.bakışlarımın sürdüğü iz eğer tahayyülü mümkün olsa bir duanın izi gibi,bir kız kardeşin dudaklarının gölgesi gibi ,gerçekliği tümüyle görülmeye indirgenmiş bulmak ve balerine dönüşen varlığı gizlenmiş kız kardeşin bölünmez bedeninin bütününü kontrol eden figürlerinin kıvrımları , film sahnesinde kullanılan objelerin tiranlığını yok ediyor..sırf görünürlüğün muamması,gözden önce mi geliyor ? görmenin alegorisi benim eziyetim bu düşsele sahip olmak ise senin…
Tuhaf bir biçimde yorumunu okurken bir klip geçti gözümün önünden. Yorumlama sürecinde senin zihninden geçenleri bedensel bir aksiyon formülüne oturmuş gibi görünen Benjamin'in şu klibi... https://www.youtube.com/watch?v=sVBu5ou9n90
http://www.imdb.com/title/tt2238520/
YanıtlaSilDevrik ve uzun cümleler kuruyorum,fazlaca bakıyorum,bakma edimi bir tür ibadet gibi,hiçbir zaman yakalayamadığım mutlak hakikate ulaşmak için çaba ve yine bakmak sayesinde varoluşla hakikat arasında muallakta kalmanın farkındalığı…lütfen bağışla gördüklerimle hissettiklerim arasında kaybolanları kelimelerle ifade ederken harfin zorlayıcılığıyla seni huzursuz ettiğim için.
YanıtlaSilFilmin daha ilk saniyelerinde ‘’içerinin totemcilği ‘’ile özsel değişmezin peşinde hayali değişkeyi gerçekleştirdiğimi fark ettim.Oyuncalara ait olmayan ve o saniyelerde orda olan gölge ipince ve başka bir şeye indirgenmesi imkansız,hiçbir nesneye de ait olmayan bakışların dar koridoruna sıkışmış olarak izleyiciye bakıyor.bakışlarımın sürdüğü iz eğer tahayyülü mümkün olsa bir duanın izi gibi,bir kız kardeşin dudaklarının gölgesi gibi ,gerçekliği tümüyle görülmeye indirgenmiş bulmak ve balerine dönüşen varlığı gizlenmiş kız kardeşin bölünmez bedeninin bütününü kontrol eden figürlerinin kıvrımları , film sahnesinde kullanılan objelerin tiranlığını yok ediyor..sırf görünürlüğün muamması,gözden önce mi geliyor ? görmenin alegorisi benim eziyetim bu düşsele sahip olmak ise senin…
Tuhaf bir biçimde yorumunu okurken bir klip geçti gözümün önünden. Yorumlama sürecinde senin zihninden geçenleri bedensel bir aksiyon formülüne oturmuş gibi görünen Benjamin'in şu klibi...
YanıtlaSilhttps://www.youtube.com/watch?v=sVBu5ou9n90