Washington VS Syntagma

1.fotoğrafta kadının bakışları kendine dönük. Bu yüzden elinde tuttuğu çiçeğin adı nergis, kendisini izlerken düştüğü gölün adı da Narkissos.

2.fotoğraftaki delikanlının bakışları ötekine dönük. Bu yüzden elinde tuttuğu çiçeğin adı deve dikeni, kendisini izlerken düştüğü gölün adı da Terkos.

1.fotoğrafta kadının kas zırhı (omuzların yukarı çekilmesi ve kamburlaşma), kendi dürtüsel atakları ve nesnel baskı arasında şekilleniyor.

2.fotoğrafta delikanlının bakışlarındaki kişilik zırhı (öteki ile özdeşlik ideali), kendi tarihsel boyutsuzluğu ve gitar ile çiçeği birbirine karıştırma amatörlüğü arasında şekilleniyor.

1.fotoğraf orijinal.

2.fotoğraf reprodüksiyon.

1.fotoğrafta yaratılan fotografik alan derinliği, kendisi dışında iki ayrı derinliğe gönderme yapıyor, kadının ontolojik derinliğine ve ayaklanmanın tarihsel derinliğine.

2.fotoğrafta yaratılmış şipşak foto estetiği, net alan derinliğini neredeyse fotoğrafın tümüne yayarak kendisine rağmen tek bir slogana gönderme yapıyor: ‘İçsel derinlik olmaksızın toplumsal değişim olanaksızdır’.

1.fotoğrafta makine iki gücün tam arasında (belgesel fotoğrafçılığı).

2.fotoğrafta makine polis gücünün arkasında (belge fotoğrafçılığı).

1.fotoğrafta kadın tek başına direniyor. Bu yüzdendir ki onun kişisel tarihi, koskoca dünya tarihi içersinde görsel de olsa eşsiz bir delik açabiliyor.

2.fotoğrafta polis tek başına direniyor. Bu yüzdendir ki onun kişisel tarihi, sivil toplum tarihi içersinde sıradan bir mizansen olma duygusundan ötesini kışkırtamıyor.

1.fotoğrafı şekillendiren aktif delirten arzudur, nesnesi bellidir.

2.fotoğrafı şekillendiren aktif delirten dürtüdür, nesnesi belirsizdir.

1.fotoğrafta kadının arzusu ve gerçeklik ilkesi arasındaki statik çatışma, formalist / tarihsel bir estetik yaratıyor.

2.fotoğrafta delikanlının talebi ve sibernetik haz ilkesi arasındaki çatışma simülasyonu, pornografik bir belge trajedisi yaratıyor.

1.fotoğraf renkli.

2.fotoğraf siyah beyaz.